Türkçe Sözcüklerin Özellikleri

1. Türkçe sözcüklerde iki ünlü ses yan yana bulunmaz:
saat, aile, şiir, şair, saadet…
 
2. Türkçe sözcük köklerinde ikiz ünsüz bulunmaz:
millet, hürriyet, bakkal, dükkân, tıbbiye…
 
3. Türkçe sözcük sonunda “b, c, d, g” yumuşak ünsüzleri bulunmaz. Bu seslerle biten yabancı kökenli sözcükler de Türkçenin bu kuralına uyar:
kitab → kitap
ilac → ilaç
Murad → Murat
Ahmed → Ahmet
aheng → ahenk

4. Türkçe sözcüklerin başında “c, f, ğ, h, j, l, m, n, p, r, ş, v, z” sesleri bulunmaz. “Ne, niçin, nasıl, nine, ninni, hangi, hangisi, pire, pastırma, vermek, varmak” gibi Türkçe sözcükler bu kuralın dışında kalır.

5. Türkçe sözcüklerde uzun ünlü ses bulunmaz. Düzeltme işaretli sözcükler Türkçe değildir:
rüzgâr, kâğıt, dükkân…
 
6. Türkçe sözcük başında ve sonunda çift ünsüz bulunmaz:
spor, tren, kral, prens, mont, lens, pens, grup…

Not: “ilk, genç, ast, üst, dört…” gibi Türkçe sözcükler bu kuralın dışında kalır.

7. Türkçe sözcüklerde “ç, ş, y” sesleri inceltici etki yapar:
bıçmak → biçmek
yaşıl → yeşil
yanı → yeni
 
8. Türkçe sözcüklerde kesmeli hece yoktur:
san’at, te’sir, neş’e…
 

20 Yorum Var: “Türkçe Sözcüklerin Özellikleri

Alper için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir