Şiir ve Yorum

Okuyucun metni kendi birikimlerine, özelliklerine, kültürüne, zevkine ve hayal gücüne göre anlamlandırmasına “yorum” denir.

Güzel bir yorum için:

  • Öncelikle şiirin yapısal özelliklerini, dil ve üslubunu, temasını belirlememiz gerekir.
  • Sonra şiirin yazıldığı dönemin şartlarına ve şairin zihniyetine (edebi kişiliğine) bakmamız gerekir.
  • Şiirin bağlı olduğu geleneğin özelliklerini bilmemiz gerekir.
  • Şiirin çok anlamlı bir metin parçası olduğunu unutmamız gerekir.

Şiirde Anlam

  • Anlam, iletişim sırasında iletinin alıcıda uyandırdığı her türlü etkidir.
  • Her anlam bir bağlamda oluşur ve farklı bağlamlarda farklı algılana­bilir.
  • Her şiirin anlamı birbirinden farklıdır ve şiiri her okuyan farklı bir şe­kilde anlamlandırır.
  • Bir şiirin çeşitli zamanlarda, farklı kişilerce değişik yorumlanabilmesi şiirin çok anlamlılığındandır.
  • Okurun bilgi, kültür seviyesi, zevk ve anlayışı, ruh hâli, yaşı, yaşadığı ortamı şiiri farklı anlamlandırmasında etkilidir.

Bir şiiri yorumlarken şunlara dikkat etmek gerekir:

  • Şiirin yazıldığı dönemin şartlarına,
  • Şairin edebî kişiliğine,
  • Şairin bağlı olduğu geleneğin özelliklerine,
  • Şiirin çok anlamlı olduğuna.

Şiirler çok anlamlılığını sözcüklere yüklenen yeni anlamlarla kazanır. Bu şekilde farklı yorumlanabilen, yoruma açık metinlere “açık metin” denir. Açık metinlerde, duygu, düşünce, olay ayrıntılarıyla anlatılmaz, boşluklar bırakılır; okuyucu bu boşlukları kendi istek ve beklentilerine göre yorumlar. Yorumlama yapılırken şiiri meydana getiren parçalar arasında ilişki kurulmalı, her parçanın bütün içindeki işlevi belirlenmelidir.


22 Yorum Var: “Şiir ve Yorum

  1. Onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir.
    Herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir.
    Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu sevgidir.
    Yalnız ben biliyorsam bu aşktır.
    Hiç kimse görmüyorsa bu yalnızlıktır.

    Yorumlar mısınız?

    1. Lafın kısası ben güzele güzel demem güzel benim olmayınca…

  2. Vasfı lisan seninledir vasf edemem gönül seni
    Nutuk ü beyân seninledir vasf edemem gönül seni
    Her hünerin kemâlisin; her güzelin cemâlisin
    Hüsnile ân seninledir vasf edemem gönül seni
    Şevkü talep ki sendedir zevkü tarab ki sendedir
    Aşk ile can seninledir vasfedemem gönül seni
    Fikrin olursa Bilhüdâ; kalmaya sende mâsiva
    Emü-âman seninledir vasfedemem gönül seni
    Olmasa kibriyle riya; sensin o beyti kibriyâ
    Günci-nihân seninledir, vasfedemem gönül seni
    Olsa gılâfı ten cüda; âyinesin cihannümâ
    Aynı ayân seninledir vasfedemem gönül seni
    Bilmedi kimse cevherin; âleme doldu kevserin
    Zevki cenân seninledir vasf edemem, gönül seni
    Aslı cihânsın ey gönül; vasla mekânsın ey gönül
    Kevnü mekân seninledir vasf edemem gönül seni
    Hükmüne (Hakkı) bendedir canı seninle zindedir
    Cümle cihan seninledir vasf edemem gönül seni.

    Yorumlayabilecek varsa şimdiden teşekkürler…

    1. Azîzim bu nazım bir âlî mânâyı ihtiva ediyor ki mânâsını idrak edebilmek için bir gönül ereninin kapusunda bende olmak icab eder, o gönle girince de Hazreti Erzurumî nin bu nazmının mânâsı açılır…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir