Leb dudak demektir. İçinde “b, p, f, m, v” gibi dudak ünsüzleri bulunmayan sözcüklerle yazılan şiire denir. Halk edebiyatında, atışmada icra edilen bir söz sanatıdır. Dudakların birbirine değmesiyle çıkan harfleri kullanmadan yapılan atışmaya denir. Aşıklar dudaklarının arasına, dik pozisyonda bir iğne yerleştirip “doğaçlama” olarak, içinde “b, f, p, m, v” harfleri bulunmayan sözcükler kullanarak hem çalarlar hem de atışırlar.

Lebdeğmez Sanatına Örnekler:

Her şey ne sıcaktı, her şey ne iyi

Hatta o karanlık, aysız geceler

Görüldüğü gibi yukarıdaki dizelerde “b, p, f, m, v” gibi dudak ünsüzleri yoktur. Şair lebdeğmez sanatı yapmıştır.

Çekil izzetle, uzlet kûşesinde
Aziz ol, derd-i şöhretden cüdâ ol

Bu beyitte sesli harflerden sonra dudakların birbirine dağmesiyle çıkabilecek olan b, f, p, m, v harleri kullanılmayarak lebdeğmez sanatı yapılmıştır.