Cumhuriyet döneminde şiirlerin genel özellikleri şunlardır:
- Şiirlerde kullanılan dil son derece sadedir.
- Şiirde aruz ölçüsü yerine hece ölçüsü yaygınlaşmıştır.
- Ahmet Haşim, Yahya Kemal aruzla şiir yazmaya devam etmiştir.
- Halk şiiri geleneği, Cumhuriyet Dönemi şiiri için en önemli kaynak olmuştur.
- Şiirlerde hamasi (destansı) söyleyişler dikkati çeker.
- Nutuk havası taşıyan didaktik şiirler yazılmıştır.
- Gurbet teması şiirlerde sıkça işlenmiştir.
- Ulus sevgisi, yurdu tanıtma ve yüceltme coşkusu şiirlerde önemli yer tutar.
- Anadolu insanı ve Anadolu’yu anlatan şiirler yazılmıştır.
- Beş Hececilerin izinden giden Kemalettin Kamu, Behçet Kemal, Ahmet Kutsi, Ömer Bedrettin gibi şairler duygusal bir anlatımla Anadolu’yu anlatmış, övmüşlerdir.
- Anadolu’ya yönelme ülkü durumundadır ancak çoğu şair Anadolu’ya dıştan bakmıştır.
- Nazım Hikmet, Ahmet Arif, Fazıl Hüsnü, Cahit Külebi gibi şairler Anadolu’yu gerçekçi biçimde anlatmıştır.
- Şiirde biçim ve içerik açısından büyük değişiklikler olmuş, çeşitli şiir toplulukları ortaya çıkmıştır.
- 1940’tan sonra serbest şiir yaygınlaşmıştır.
1. Öz Şiir Anlayışını Sürdüren Şiir
2. Serbest Nazım ve Toplumcu Şiir (1920-1960)
3. Millî Edebiyat Zevk ve Anlayışını Sürdüren Şiir
4. Garip Hareketi (I. Yeni) (1940-1954)
5. Garip Dışında Yeniliği Sürdüren Şiir