Tarsî’

Beytin her iki mısraındaki sözcükleri harf sayısı, vezin ve kafiye bakımından birbirine denk getirme sanatına tarsî denir.

Tarsî Sanatına Örnekler:

Zülfün mu’attar hâlün mu’anber
La’lün mukarrer şehd-i mükerrer

İlk mısradaki “mu’attar” ve “mu’anber” kelimeleri ile bunların karşılıkları olan alt mısradaki “mukarrer” ve “mükerrer” kelimelerinin son harfleri ve vezinleri aynı olduğu için beyitte tarsî’ bulunduğunu söyleyebiliriz.

Her gün hayâl-i çihre-i dil-berden ağların
Her dün melâl-i turre-i dil-berden ağların

Bu beyitteki tarsî, yukarıdaki örnektekinden daha başarılıdır. “Her gün hayal-i çihre . . .” ile “Her dün melâl-i turre . . .” ibarelerindeki sözcükler arasında hem revî hem de vezin uyumu vardır.

Yûsuf daki hüsn ü cemâl Ya’kûb’daki hüzn ü melâl
Geh bedr olam gâhî hilâl gökde mâh-ı tâbân benem

İlk mısradaki “hüsn” ile “hüzn” ve aynı mısradaki “cemâl” ile “melâl” arasında revî ve vezin uyumu vardır. Buradaki seci karşılıklı kelimeler arasında olduğu için beyitte tarsî’ vardır.


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir