Öne Çıkanlar

Cumhuriyet döneminde şiirlerin genel özellikleri şunlardır:

  • Şiirlerde kullanılan dil son derece sadedir.
  • Şiirde aruz ölçüsü yerine hece ölçüsü yaygınlaşmıştır.
  • Ahmet Haşim, Yahya Kemal aruzla şiir yazmaya devam etmiştir.
  • Halk şiiri geleneği, Cumhuriyet Dönemi şiiri için en önemli kaynak olmuştur.
  • Şiirlerde hamasi (destansı) söyleyişler dikkati çeker.
  • Nutuk havası taşıyan didaktik şiirler yazılmıştır.
  • Gurbet teması şiirlerde sıkça işlenmiştir.
  • Ulus sevgisi, yurdu tanıtma ve yüceltme coşkusu şiirlerde önemli yer tutar.
  • Anadolu insanı ve Anadolu’yu anlatan şiirler yazılmıştır.
  • Beş Hececilerin izinden giden Kemalettin Kamu, Behçet Kemal, Ahmet Kutsi, Ömer Bedrettin gibi şairler duygusal bir anlatımla Anadolu’yu anlatmış, övmüşlerdir.
  • Anadolu’ya yönelme ülkü durumundadır ancak çoğu şair Anadolu’ya dıştan bakmıştır.
  • Nazım Hikmet, Ahmet Arif, Fazıl Hüsnü, Cahit Külebi gibi şairler Anadolu’yu gerçekçi biçimde anlatmıştır.
  • Şiirde biçim ve içerik açısından büyük değişiklikler olmuş, çeşitli şiir toplulukları ortaya çıkmıştır.
  • 1940’tan sonra serbest şiir yaygınlaşmıştır.

1. Öz Şiir Anlayışını Sürdüren Şiir

2. Serbest Nazım ve Toplumcu Şiir (1920-1960)

3. Millî Edebiyat Zevk ve Anlayışını Sürdüren Şiir

4. Garip Hareketi (I. Yeni) (1940-1954)

5. Garip Dışında Yeniliği Sürdüren Şiir

6. İkinci Yeni (1954-1960)

7. İkinci Yeni Sonrası Toplumcu Şiir (1960-1980)

8. 1980 Sonrası Şiir

9. Cumhuriyet Döneminde Halk Şiiri