Aliterasyon Şiirde aynı ünsüzlerin bir veya birkaç dizede tekrarlanmasıyla sağlanan uyuma aliterasyon denir. Aliterasyon, uyak ve rediften sonra şiirde ahengi sağlayan önemli bir unsurdur. Aliterasyon Sanatına Örnekler: “Mahmur mutlu mutluluğun tüm melekleri Mehtaba maviden menevişlerle yüksel” Bu dizelerde “m” sesinin tekrar edilmesiyle aliterasyon yapılmıştır. “Ak tolgalı beylerbeyi haykırdı: İlerle Bir yaz günü geçtik Tuna’dan kafilelerle” Bu dizelerde şair “t” seslerini çokça tekrar ederek bir ahenk sağlamaya çalışmıştır.
Ak tolgalı beylerbeyi haykırdı: İlerle Bir yaz günü geçtik Tuna’dan kafilelerle” Bu dizede daha çok tekrarlanan ünsüz harf ‘L’ değil mi acaba yanlışım varsa düzeltirseniz sevinirim… Yanıtla
Kafesli evlerde ağlar çocuklar, Odalarda akşam olurken henüz. O zaman gözümün önünde parlar, Buruşuk buruşuk, ağlayan bir yüz. Ne vakit karanlık kaplasa yeri, Başlar çocukların büyük kederi; Bakınır, korkuyla dolu gözleri: Ya artık bir daha olmazsa gündüz? Gittikçe kesilir derken sedalar, Gece; bir siyah el gözümü bağlar; Duyarım, içime sığınmış, ağlar, Bir ufacık çocuk, bir küçük öksüz… Bu şiirde aliterasyon ve asonans var mı? Yanıtla
Her şey boş Gerçek yok Er geç son Hocam bu dizelerdeki tüm sesli harfler aynı bu uyağın adı nedir? Yanıtla
Önemli olan ünlü veya ünsüz harflerin uyumu değil her ikisinin birlikte uyumudur. Dolayısıyla burada bir kafiye söz konusu değildir.